Blog 7 – 28 september
Deze blog is als de volgende stap van mijn ochtend routine, het gaat in stapjes. Nadat de mp3, die me de energie voor een volmaakte dag geeft, klaar is, is de volgende stap bedacht.
Voorheen stond ik zuchtend en steunend op vloekte in mezelf dat het leven zo zwaar is en waarom elke stap zo’n pijn moet doen aan mijn voeten, terwijl ik net de hele nacht gelegen heb, ze zouden uitgerust moeten zijn. Blijven liggen is ook geen optie, want ook dat is pijnlijk, door de spieren die zo stijf zijn geworden. Het is ook koud als ik mijn dekbed weg sla.
Alles begint met een gedachte.
Tegenwoordig weet ik dat ik de gedachten aan pijn geen kans mag geven. Dus, ik kies voor een andere zender. Meteen nadat de aardige stem in mijn oortjes afsluit met: ‘het wordt een volmaakte dag, wat anders?!’ Doe ik mijn oortjes uit en zet mijn favoriete radiostation aan. Vroeger Edwin Evers, dat was pas lekker opstaan, en daarna was het even wennen aan de andere radiomakers, maar hoe dan ook, ze doen hun best mij af te leiden.
Ik weet het, het klinkt te simpel. En dat is het ook. Natuurlijk schrijf ik dit vrolijk op, het is avond nu. Iedereen die me van voor mijn eerste kop koffie kent, weet dat ‘vrolijk’ niet het goede woord is. Toch zweer ik bij dit deel van de ochtendroutine.
Sta open voor datgene dat je aanspreekt. Wat je vandaag niets zegt kan je morgen verlichting brengen. Je weet niet wat je niet weet, blijf leren dat kan inspireren tot een beter leven.
Als je ergens voor gaat loop je het risico te verliezen. Als je nergens voor gaat heb je sowieso verloren
