De laatste paar blogs ben ik vooral aan het denken, wat heb ik nog gemist, wat heb ik niet verteld. Maar ik wil de prijs niet betalen voor de beloning.
Ik roei met de riemen die ik heb als het op totale openheid aankomt. Want wanneer je met mensen werkt en er staan grote schijnwerpers op je, let je altijd op. Je let op met wat je zegt, wat je schrijft en welke keuzes je maakt in het dagelijkse leven.

Voor iedereen die mijn blog gelezen heeft, zou de indruk kunnen krijgen dat mij alles gemakkelijk afgaat. De denkwijze ofwel de mindset staat goed, de lessen zijn geleerd en je hebt een bedrijf dat loopt als een tierelier. Leuk team, gaaf werk, mooie werkruimte.

Echter…
Natuurlijk lukt niet alles
Natuurlijk loopt niet alles zomaar zonder uitdagingen
Natuurlijk kom ik mensen tegen die voor eigen gewin gaan en blijf gedesillusioneerd achter
Natuurlijk zou ik daar boeken over kunnen schrijven.

Karma
Al veel heb ik geschreven in mijn leven, mijn kinderen kunnen gerust wat tijd uitrekken, willen ze mijn belevenissen allemaal nog eens lezen. Wie weet maak ik er nog eens een boek van. Terwijl ik dit schrijf komt er een bericht binnen, waardoor ik getriggerd ben en ook het liefst social media gebruik om een en ander recht te zetten. Maar… emotie is een slechte raadgever en ik ben niet bereid de prijs te betalen voor de negatieve gevolgen die dit kan hebben. Ook niet als die partij ook mij heeft benadeeld. Ik zal me niet verlagen tot acties van een ander. Ook al zou die ander voor eigen gewin mij gerust een mes in mijn rug steken. Wat dat betreft heb ik mijn lessen geleerd.

Wie zonder zonde is … 
“Vergeven is de hoop op een beter verleden”, las ik ergens, de quote is te mooi om niet te gebruiken, maar de bron weet ik niet meer. Wat geweest is, is geweest en de les neem je mee en de rest laat je achter. Vergeef, het zal een last van je schouders zijn.
Daarbij, wanneer je goed terugkijkt, zonder filter waardoor je eigen acties een roze filter hebben, ‘wie zonder zonde is mag de eerste steen gooien’… en soms duurt het wat langer voor je zelf in de spiegel kijkt en ziet: ‘dat had ook anders gekund’.

De dagelijkse gedachten van vandaag herinnert me aan het gezegde dat ik vroeger te pas en onpas gebruikte voor de kinderen: ‘Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet’, wat ik vertaalde voor hen: ‘Kom jongens, als je dat zelf niet wilt,  ook niet bij een ander doen.’

”Behandel de fouten van anderen net zo teder als die van jezelf.”
Chinees gezegde (Ingezonden door: H. Bakker, Alkmaar NL)

Foute keuzes
Daarnaast heb ik zelf ook gewoon heel veel foute keuzes gemaakt. Er is een tijd geweest dat ik een kei was in uitzoeken waar ik niet goed in was. Dat is dan ook een leerperiode geweest om later tot betere keuzes te komen.

En sommige keuzes blijven leermomenten. Zoals mijn planning. Of beter gezegd, geen planning. Deze maand nog heb ik een project dat ik vandaag klaar had willen hebben. Dat gaat zeker een maand later zijn. www.meermaashorst.nl krijgt een nieuwe look en feel. We willen graag het natuurgebied aan de ondernemers blijven linken, zorgen dat de toeristen en de bezoekers niet alleen het natuurgebied vinden, maar ook de ondernemers. De verhalen die de Maashorst rijk is. Vollediger, actueler en die meer verbindend laten werken dan ooit. Waarbij dit laatste weer tot de goede keuzes behoord, gaat de website helaas een maand later van start dan ik had gehoopt. Ach, ik zei het gisteren nog ‘focus vooral op wat wel lukt’.

Klanten eerst.
Naast het voorbereidende werk voor het jubileumjaar, de nieuwe website MooiBernheze.nl en Ben Loyaal, Koop Lokaal, hebben we ook de normale eindejaarwerkzaamheden. Ook de medewerkers willen we aandacht geven en natuurlijk ook de bezorgers. Alle klanten krijgen een pakketje met een bedankje voor het afgelopen jaar.

Doel is om scherp te blijven op wat wel lukt. Blijven overwegen of de prijs die je moet betalen in balans is met het resultaat. Met dank aan Tibor voor deze les. (Focus creëren? Tibor.nl)

28 december nog drie dagen