Throwback – 2013,
We kabbelen door, inmiddels denken we niet meer iedere week óf we wel door kunnen, want we beginnen gevestigd te geraken. Vanaf week 42 in 2011, de eerste krant, willen we natuurlijk meteen de gemeenteberichten in de krant. Dit zorgt voor status bij de bedrijven en voor reclamebureaus, die de advertenties van hun klanten alleen in die krant zetten, waar de gemeentepagina’s in staan, ongeacht of deze krant gelezen wordt of niet. Hiervoor willen we dus heel graag deze pagina’s ook. Vanaf het begin wisten we: in 2013, dus dit jaar, loopt het contract af van de gemeente met de krant die er al was voor ons en kunnen we ook een gooi doen naar de gewilde pagina’s.

Als het aan de gemeente ligt, krijgen we de pagina’s ook gewoon om te plaatsen. De eerste paar weken werden verschillende gemeenteberichten gestuurd om deze te kunnen plaatsen. Met het idee deze gewoon gratis te plaatsen tot we er voor betaald zouden krijgen. We mochten het geen gemeentepagina’s noemen, want die staan bij de collega in de krant. Maar ‘Informatie voor de kernen’ was een goede vervangende titel.
We hadden in 2011 drie kranten; een in oktober, een in november en een in december.
Na twee kranten kregen we te horen dat het wettelijk zo niet mag, met daarbij een goede onderbouwing en helaas moeten we afscheid nemen. We balen als een stekker, eerst omdat we er niet voor betaald kregen en nu omdat we ze niet meer mochten plaatsen. Een enorme aderlating. Elke week kwam er wel een vraag: ‘staan de gemeentepagina’s ook in jullie krant?’

Onze vaste reactie: ‘Wil je je advertentie in een krant die gelezen wordt of een krant waar de gemeentepagina’s in staan :).

Dus in 2012 hebben we geen officiële gemeentelijke informatie meer en zie je de eerste politieke column van politieke partij Lokaal verschijnen op de pagina ‘Informatie voor de kernen’. Net als de column van de burgemeester, op dat moment burgemeester Boelhouwer.

Alternatief
Intussen merk ik als redactie, dat ik het heel moeilijk vind om te schrijven over de zaken die spelen in de politiek. Onpartijdig schrijven, inhoudelijk correct, bijhouden wie nu wat zegt; het is een vak apart. We hebben wel iemand die ons erbij helpt, maar er is helaas geen budget voor een politiek verslaggever.
Intussen ben ik persoonlijk ook heel benieuwd naar wat de verschillende partijen te vertellen hebben. En dan niet een keer een mening of stelling, maar met regelmaat een inhoudelijk onderbouwing van hun standpunten. Als alternatief voor de betaalde gemeentepagina’s sturen we de politieke partijen een mail met de vraag dat als ze graag willen, ze gebruik mogen maken van de mogelijkheid om elke week een artikel van 250 woorden aan te leveren. Dit is gelukkig niet aan dovemans oren gericht en ze pakken het – ondanks dat het voor de drukbezette raadsleden weer een extra taak is – positief op. ‘Informatie voor de kernen’ wordt een vast item in de krant.

Aanbesteding
Dan is het september 2013 en we zijn er zó klaar voor. Het contract bij de collegakrant loopt af en we hebben het de afgelopen twee jaar gered zonder de gemeentepagina’s, maar de prijs die nu voor de pagina’s betaald wordt zou ons enorm helpen. De aanbesteding offerte voor de pagina’s wordt met grote zorgvuldigheid gemaakt. We lezen, herlezen en corrigeren nog honderd keer, want nu hangt het er vanaf.
We hebben een idee wat betaald is de afgelopen jaren en gaan ervoor om 55 procent van het bedrag te vragen. Het is een vaste opdracht voor elke week, voor twee jaar. We brengen de documenten naar het gemeentehuis, we mailen de documenten en we bellen na of ze wel goed aangekomen zijn.
We hebben alle vertrouwen in de uitslag, want we horen met regelmaat van wethouders, raadsleden en ambtenaren dat ze blij zijn dat het andere contract afgelopen is. Eindelijk, geduld is een schone zaak.

Recapitulé
En dan…  krijgen we al snel te horen: ‘Het ziet er goed uit, maar helaas moeten we handelen naar de offerte, de prijs bepaalt.’ En op een schijntje na heeft de collega de aanbesteding gewonnen…

We gaan er even voor zitten, wat een tegenvaller. We overdenken en recapituleren, nóg te veel gevraagd? Wat een deceptie. We hadden het zo nodig. Helaas. We kunnen onszelf niets verwijten. De offerte was top. En zoals we in elkaar zitten, rechten we al snel de rug weer. Ach we konden het afgelopen jaar zonder, de komende twee jaar zullen we dus ook zonder moeten en dat zal ook lukken. We peppen onszelf weer op en, behalve dat we het jammer vinden dat we op een paar tientjes verloren hebben, weten we dat we niet de enige zijn die ingeleverd heeft bij deze.

Zo kan…

Niet elke dag goed zijn, maar elke dag heeft wel wat goeds!

… want, we zijn overal aanwezig en blijven ons best doen om een mooie krant te maken. We kabbelen verder, al zullen sommige vertellen dat we meer een stromende rivier zijn, die niet van stoppen weet. En dit valt op, want in oktober 2013 krijgen we de nominatie ‘Jonge ondernemer van het jaar’.

Geen gemeentepagina’s, maar wel een eervolle vermelding door onze collega’s. Geld is niet altijd de bepalende factor blijkt, want hier zijn we misschien wel zeker zo blij mee.

30 november en nog 31 dagen.