Maashorst Ondernemers

Een van mijn passies ligt op mijn geboortegrond. Een lang verhaal, maar laat ik het kort houden. En je vertellen waarom ik mezelf een Maashorst Ondernemer noem; ondanks dat ik geen recreatief bedrijf nu op de Maashorst heb. Kort? Ik ben geboren op Slabroek, een gehucht in de Maashorst. En ben ondernemer. ‘Lekker kort’ zou mijn zoon zeggen. Maar wil je iets meer weten? Ik maak er geen geheim van. En ach, als het te langdradig wordt stop je gewoon en klik je weg.

Hartje Slabroek werd ik geboren, in het huis gebouwd door mijn overgrootvader
Rond de jaren ‘30 werden er in een driehoek drie boerderijen gebouwd. Twee op de Palmenweg en een op Slabroekseweg; de familie Pittens introduceerde zich hiermee op Slabroek, vanuit Zeeland. Twee broers en een zus; waarbij een boerderij op de Slabroekseweg door mijn opa Bernhard gebouwd werd. Toon Pittens ging op Palmenweg wonen waar hij in de jaren 50 wegging, de familie van de Wijgert heeft daar nog gewoond en daar woont nu de familie Smits. Het derde huis ging naar zus Dina Pittens die met Grad Hanegraaf naar Australië verhuisde, daar kwam de familie Timmers wonen.

Mijn opa Bernhard die in 1900 geboren werd, kwam op Slabroekseweg wonen en ging daar boeren. Hij stierf al vroeg op zijn 56ste en liet een groot gezin achter, dat de boerderij doorzette. In 1966 waren alle kinderen uitgewaaid over Brabant en mijn oma ging in het dichtstbijzijnde dorp, Nistelrode, in het centrum wonen. Mijn ouders, Gerrit en Tonny, trouwden in 1966 en bleven in het ouderlijk huis verder boeren. Zij kregen vier kinderen, twee jongens en twee meisjes, waar ik er een van ben.

Mooie jeugd
Ik hoef niet te vertellen hoe beschermd wij opgevoed werden. Midden in de bossen, met onverharde wegen alle richtingen op. De stroom was er sinds de jaren 50 zoals het wateraansluiting. Eind jaren 50 werd in mijn ouderlijk huis een van de eerste telefoonlijnen van de buurt aangelegd. Pas later werd de verharde weg aangelegd, rond de jaren 1970-1975. Een totaal onbezorgde jeugd, waar ik later over hoor dat er echt wel ooit gedacht werd na een ongelooflijk droge zomer: ‘Wat eten we morgen?’. Niet dat het er ooit echt om gespannen had, maar niet alles was vanzelfsprekend. Daar hebben wij nooit iets van gemerkt, we zijn niets tekort gekomen en waar we anno 2020 veel delen met onze kinderen, was dat vroeger heel anders. Ook mijn vader stierf op zijn 51ste en er waren geen opvolgers. De boerderij werd eind 1994 verkocht.

Wat is er nu zo bijzonder aan deze weg?
De Slabroekseweg als middelpunt van de Maashorst loopt vanaf Uden bij het ziekenhuis Bernhoven en eindigt bij het ‘voormalig’ militaire kamp in Oss, waar tegenwoordig Staatsbosbeheer zit. De Slabroekseweg behoort tot de gemeenten Oss, Bernheze en Uden. Ook ligt hij nog geen kilometer – dus even smokkelen – van de Zeelandseweg die meteen weer overgaat in de Brobbelbiesweg en deze behoort tot de gemeente Landerd. We kunnen dus zeggen dat de Slabroekseweg een verbinding is tussen de vier gemeenten die behoren tot de Maashorst.
Daar heb ik gewoond tot mijn twintigste jaar waarna ik in het centrum van Nistelrode Eetcafé ’t Pumpke startte en daar ook boven ging wonen.

Jaren later 
25 jaar later. Maashorst Ondernemers is een stichting waarbij vele ondernemers aangesloten zijn. Al fietsend door de Maashorst bedacht ik dat de verhalen van de Maashorst vertelt moesten worden. Zo jammer, wanneer die verloren zouden gaan. Dit was het eerste zaadje dat gelegd werd voor de krant Meer Maashorst. De krant die ook realiteit werd, het werd een ‘non-profit’ project, maar ben er enorm trots op dat we het toch voor elkaar kregen. Een 80.000 oplage huis-aan-huis gratis maandblad met prachtige verhalen, magnifiek opgemaakt en vele mooie Maashorst Ondernemers die het ondersteunde. De naam Meer Maashorst omdat we het over meer dan de Maashorst alleen wilden hebben. Wat op dit moment enorm actueel is. Want tegenwoordig is het helemaal ‘meer dan de de Maashorst’ nu de gemeente Maashorst i.o., Uden en Landerd de aandacht die het gebied verdiend, naar zich toetrekt.

Waarom ik lid werd
De stichting bestond alleen uit leden in het toerisme, recreatie. Ik wilde ook Maashorst Ondernemer worden, maar heb een bedrijf in zakelijke dienstverlening. Het bestuur vroeg me om in het bestuur te komen en om de tak BIZZ op te zetten, zodat er meer ondernemers uit de verschillende branches (bedrijven, detailhandel, industrie, zorg en zakelijke dienstverlening) lid kunnen worden. En zo gezegd, zo gedaan. Inmiddels enkele jaren in het bestuur, een enthousiast bestuur, waarmee we het vooral hebben over het informeren van alle ondernemers in het gebied. Over de ledenavonden bij leden ‘thuis’ in hun bedrijf en het faciliteren met een website en nog steeds ook www.meermaashorst.nl en www.maashorstondernemers.nl.

Een gebied dat ik ken op mijn duimpje, van De Kilsdonkse Molen tot aan Keent en van Hemelrijk naar Maaspark De Lithse Ham. Ik vergeet de tijd als ik hier doorheen fiets, wandel en zelfs met de auto geniet ik van het gebied. De vrijheid die ik hier voel, de energie die er is en de vele mogelijkheden die ik zie voor elke ondernemer.  Dagelijkse gedachten:

Geniet vandaag, herhaal het morgen

En zo is het.

23 december en nog maar acht dagen.