Vind jij ondernemen nog wel aantrekkelijk? Of zou je liever voor een baas gaan werken? Laatst zei iemand dat we beter met z’n allen voor een baas kunnen gaan werken. Tja, dat gaat natuurlijk niet want er zullen altijd ondernemers moeten blijven. Ondernemen is een leefstijl. Zo zie ik dat tenminste, als ondernemer. En ik vind het dan ook nog steeds leuk, maar dat wil niet zeggen dat ik alles aan ondernemen leuk vind.

Levenslang
Ik heb van 1990 tot 1995 als ondernemer twee horecazaken gehad en 1995 kwam mijn belangrijkste onderneming, mijn gezin. Ik had er een dagtaak aan om erachter te komen waarom mijn lichaam ziek was en hoe ik beter kon worden. Hierna heb ik me in  2006 weer ingeschreven als ondernemer in de zakelijke dienstverlening. Ook toen ik niet was ingeschreven bij de Kamer van Koophandel dacht ik als ondernemer. Het is mijn manier van leven. Niet alles is er leuk aan, want nu met die coronamaatregelen maak ik me waarschijnlijk anders (ik zeg niet ‘meer’) zorgen dan iemand die voor een baas werkt en weet dat er iedere maand geld gestort wordt. Aan de andere kant merk ik dat ik het omdenken om hiermee om te gaan, ook weer een bijzondere uitdaging vind. 

’t leven gebeurd
Ik merk wel dat een en ander veranderd naarmate ik ouder wordt, maar mijn ondernemersinstelling blijft hetzelfde. Vanaf het moment dat ik 50 jaar ben geworden, denk ik niet alleen aan minder werken, maar merkte ik dat ik het ook nodig had om tijd voor mezelf te hebben. Het begon met mijn pols die brak. Het moest zo zijn. Ik sta gewoon te kletsen en wil tegen een dranghek gaan hangen, en wat denk je; dat ding staat los in het zand en ik val met rek en al om, met mijn pols op het ijzer en weet meteen: dit is gebroken. 
Ik schrok er eigenlijk niet eens van. Het was zo hard nodig dat ik eens ging rusten, het leven zorgde dat ik rust kreeg. In dit geval kon ik niets, dus moest ik iets zoeken waar ik niet bij hoefde te typen. Netflix en boeken waren de oplossing. Ik ging nog steeds werken, maar rond 15.00 uur ging ik naar huis. Dan deed mijn hand zo zeer van het ‘toch typen met tien-vinger-systeem blind’ met een gebroken hand in de gips. Inmiddels zijn de dagen op kantoor gewoon weer tot 17.00 uur gevuld, maar de avonden werden steeds meer voor mezelf.

Doel gesteld
Natuurlijk waren er nog steeds momenten dat ik doordraafde. En zeker toen COVID-19 om de hoek kwam kijken,  kwam ik erachter dat ik toch nog heel veel deed. Allemaal leuk, maar veel. Inmiddels ben ik wel weer uitgerust en typ ik weer lekker weg in de avonduurtjes, voor mezelf. Voor mijn 100 dagen bloggen, een ontspannen bezigheid.

Dagelijkse gedachten

Verander jouw wensen in doelen en je hebt je lot in eigen hand

… en dit maakt het verschil, zoals ik al eerder aangaf. 

De dagelijkse gedachten volg ik al sinds 2000, denk ik. Zoals ik hier schreef, zijn mijn teksten gebaseerd op de dagelijkse gedachten die ik binnenkrijg. Afgelopen week ben ik vergeten de bron #dagelijksegedachten erbij te zetten, normaal verwijs ik hier altijd naar. Dit zet ik er extra bij voor het geval anderen dit nog niet kennen en dit misschien ook een goede manier vinden om
’s morgens even met een positieve gedachte de dag te beginnen. Vandaag werd ik er op gewezen, dat ‘mijn quotes’, ‘mijn’ dagelijkse gedachten ook op Instagram van #dagelijksegedachte staan. En dat klopt. In al mijn functies haal ik er mijn inspiratie uit.

Ga maar eens kijken en schrijf je in: www.dagelijksegedachte.net/inschrijven-2. Laat je inspireren.

12 oktober en nog 80 dagen