Ja, te perfectionistisch! Inmiddels ben ik bijna een week onderweg met mijn 100 dagen en ik merk dat de blogs het uur per dag al opslokken. Ik wil het natuurlijk veel te perfect doen. Ben bang dat het nergens op slaat wat ik schrijf en type en delete, type weer en verander, tot ik geen tijd meer heb en het wel af moet ronden. Afijn, je kent het vast wel. De enige andere optie is om het niet te doen, maar dat is voor mij geen optie.
Ik ben al zo vaak gestart met schrijven, ofwel ik heb eigenlijk altijd al geschreven en ben nooit gestopt, zoals je op deze website ook kunt zien én ik op een harde schijf bewaard heb. Veelal in schriftjes en later pas digitaal. Het was steeds even een periode, dan werd ik opgeslokt door de waan van de dag en kwam er niet veel meer van. Daarnaast zal ik mijn eigen advies op moeten volgen en gewoon gaan oefenen. Elke dag een blog zal me een betere blogger maken, ofwel ik heb over 100 dagen wel iets om te evalueren en dat maakt het al de moeite waard.
Een korte maar hele krachtige les: Als je niets doet, gebeurt er niets. Neem mee wat je er van leerde en laat achter wat je niet meer nodig hebt.
… snel door met mijn memoires. See ya!
28 september nog 94 dagen
