Throwback 1994. Op 1 april 1994, werd de handtekening gezet. Vijf jaar na de start van dit horecabedrijf neem ik afscheid van mijn uitzicht op het plein, waar ik zoveel tijd en liefde ingestopt heb. Waar ik het leven leerde kennen, leerde afscheid nemen en leerde dat het leven je altijd nog kan verrassen, ook al denk je dat je het allemaal wel gezien hebt. 25 jaar jong en mijn lichaam geeft het op, mijn hoofd is nog gezond, maar mijn lichaam wil niet meer. De horeca op het plein, waar ik woonde, werkte en volwassen werd. 

1 april 2024
Precies 30 jaar later heb ik een boek klaar vol met tips en adviezen voor het energiek ondernemen met fibromyalgie. Hoe ik er achter kwam wat er mis was en waarom mijn lichaam toen niet meer wilde. Ik stopte met de horeca omdat het niet meer kon. Zo oneerlijk ‘ik had al zoveel meegemaakt’ en nu kon ik dat – waar ik ziel en zaligheid in kwijt kon – ook al niet meer. Toen wist ik niet dat het zo moest zijn, dat me nog veel meer uitdagingen te wachten stonden en al snel leerde: ‘Alles komt zoals het komt én… dat is goed zo’.

Dertig jaar geleden op de dag af. Wat ik ging doen wist ik niet en gelukkig weten we ook niet wat het leven in petto heeft. Achteraf niet veel meer dan andere mensen meemaken, maar als ik een zangeres was zou ik erover zingen, als dichter zou ik een gedichtenbundel uitbrengen en ik ben een schrijver en schrijf erover. Niet omdat het moet, gewoon omdat het kan.

Fibromyalgie
Iets meer dan 20  jaar geleden kreeg ik een naam voor de klachten die steeds zwaarder werden. Fibromyalgie, pijn in bindweefsel en spieren en valt daarmee in de categorie weke-delen-reuma. Toen nog vrij onbekend duurde het een jaar of drie voor de diagnose kwam. Waarbij de doctoren me naar huis stuurden met ‘het wordt een rolstoel, geniet maar van wat je nog kan’ .
In de jaren daarna hoorde ik na elk bezoek, waarin ik vroeg of er al iets gevonden was voor die afschuwelijke pijn en het ongemak: ‘Ik zal antidepressiva en pijnstillers voorschrijven’. Maar ik bedankte hem voor de antidepressiva, ook al waren de pijnstillers met tijd en wijlen wel een verlichting. Intussen is er zoveel veranderd en het is zo’n groot verschil hoe doctoren er inmiddels mee omgaan, maar ook hoeveel alternatieve methoden er zijn.  Ik heb jaren enorme pijn gehad, had de tijd niet mee, er was niet veel bekend. Jaren van inleveren, thuiszorg en aftellen, het zou toch vast wel een een keer ophouden?

Inmiddels is er veel meer bekend over fibromyalgie. Ik kwam zo’n 20 jaar geleden erachter wat voor mij voor verlichting kon zorgen. Een reis door de tijd van wetenschap, ervaringen en persoonlijke groei waarvan ik het resultaat vastgelegd heb in een E-book.
Dit om het gewoon eens vast te leggen. Zo vaak kreeg ik de vraag: ‘Hoe doe jij dat dan?’ Ondernemen, met fibromyalgie.

Ik vraag er € 12,95 voor, want het is algemeen bekend dat als je iets voor niets krijgt, het ook als zodanig gebruikt wordt, niet. Maar vooral wil ik het boek graag als drukwerk uitbrengen en dit is een bijdrage aan deze wens. Mocht je een mailtje willen ontvangen, wanneer het e-book ‘Energiek Ondernemen met fibromyalgie’ als een ‘hardcopy’ te verkrijgen is, vul dan het formulier in, zodat ik je een berichtje kan sturen zodra het online te verkrijgen is.