Het zal omtrent 2000 zijn geweest, ik was zo boos. Zo boos op wat het leven voor me in petto had, wat ik al doorstaan had en overwonnen en nu kwam daar een chronische ziekte die niet ‘voorbij kwam’, maar bij me zou horen de rest van mijn leven. En op dat moment zag dat er niet florissant uit.
Ik was boos, verbeten, geërgerd, giftig, grimmig, kwaad, prikkelbaar, verbolgen, soms woedend en jaloers. Mijn jeugddroom over hoe ik als partner zou zijn, ik met mijn kinderen zou omgaan, hoe ik met ze leuke dingen zou doen, hoe ik mijn huishouden zou doen, hoe ik zou werken en hoe ik als vriendin zou zijn, als zus, als buurvrouw.. mijn toekomstbeeld bleek al snel dood te zijn.
In het begin probeerde ik tegen beter weten in alle verwachtingen – die ik in mijn hoofd had dat andere zouden verwachten van me – toch uit te laten komen. Een hele strijd, elke dag en elke dag liet ik een stukje los van die toekomst. Die mooie toekomst zoals ik het gewenst had.
Een tijd waarin Oprah Winfrey elke dag mijn coach was. Er was elke dag wel een thema waar ik me in kon vinden. Een woord van wijsheid, een gedachte die bleef hangen, een gast die me liet zien dat er vele manieren zijn om te leven.
Oprah Winfrey kwam met het Dankbaarheidsboekje. Waarin ze ‘ons kijker van haar show’ wilde laten zien dat er heel veel nog wel was. Heel veel om dankbaar voor te zijn. Drie dingen per dag. Van ene bril die betaald werd door de zorgverzekering, tot echt internet – na de inbelperiode van hetnet – tot de grappige, liefdevolle momenten van de dag die mijn gezin me brachten.
Dankbaarheid In het echte leven betekent nog steeds dat ik elke dag mijn dankbaarheid uitspreek in mijn meditatie. Ik benoem wat me dankbaar maakt en met de wet van aantrekkingskracht, is dit doelgericht. Een dartbord met allemaal mogelijkheden waar ik mijn pijlen op gooi. Doelgericht.
Een waardevol leven is een verzameling van dankbare momenten
Tip: Begin vandaag nog met het ‘dankbaarheidsboekje’, het kost niets en brengt je onbetaalbaar veel mooie momenten in een overzicht.
