Met de presidentsverkiezingen in Amerika, je kan niet anders dan volgen wat er speelt, denk ik terug aan de basisschool. Mensen zijn kuddedieren en lopen achter de ‘Sterkste’ aan. De ‘Sterkste’ heeft immers de touwtjes in handen. De ‘Sterkste’ heeft het hierdoor voor het zeggen en wordt nog sterker (=lees: krijgt meer macht). De slimste is gewend verstandig te zijn en zal zich niet verlagen tot de communicatie van de ‘Sterkste’, wanneer deze ‘Sterkste’ geen normen en waarden er op na houdt. De Bully rules…
Dit kan bijna de enige reden zijn, angst, van de volgers van de Bully om hem achterna te lopen. Ieder weldenkend mens weet immers dat dit geen toekomst biedt.

Elk jaar nemen we op vijf mei de tijd om onze vrijheid te vieren. Onze vrijheid die ooit door een Bully afgenomen werd. En dan zeggen we: “…omdat we het nooit mogen vergeten!”. Maar volgens mij is die vrijheid al verleden tijd. We hebben die vrijheid, die we eens terugwonnen, niet meer.
… schijnbaar zijn we het al vergeten, we moeten echt weer gaan vechten voor die vrijheid. De vrijheid wordt niet alleen afgenomen door Bullys, ook slecht beleid neemt de vrijheid weg.

De vrijheid van eerlijk handelen, eerlijk leven en zorgen voor een eerlijke toekomst.
De vrijheid van mogen geloven in wat je wil. De vrijheid van hard werken en dat je daar niet voor gestraft wordt met enorme afdrachten. De vrijheid… ook wij deinen mee op de wil van de Bully, de ‘Sterkste’. Op de Social media is alles geoorloofd lijkt wel, alle normen en waarden vervagen.
Doordat er niet gehandhaafd wordt, laten we onze vrijheid afnemen. ‘We’ zijn de mensen die dat eerlijk, leven, handelen en zorgen voor een eerlijke toekomst serieus nemen. Doordat we Bullys de ‘Sterkste’ laten zijn, doordat we discriminatie toestaan, terwijl we een discussie voeren over Zwarte piet. Doordat we niet handhaven op mensen die –  buiten de regels om – zich dingen toe-eigenen, mensen die zonder papieren andere ondernemers kapot maken met een veel lager aanbod en we toelaten dat er kinderhandelaren zijn die hen laten werken. Doordat we toelaten dat landen kapot gebombardeerd worden. Afijn…

Rian, focus! Heb vertrouwen en hou je vast aan je lijfspreuk: ’t komt zoals het komt.

Focus op dingen die je kan veranderen en steek geen energie die jij niet kan veranderen.

Daar komt mijn focus vandaan die ik in het dagelijks leven op hoop, op mooie verhalen en op wonderen richt.
Dat is wat ik in mijn werk doe, ik laat zien wat er allemaal mooi is. In mijn omgeving, ons dorp en nu in onze regio. Ik denk namelijk als we dat allemaal zoveel mogelijk zouden doen, we de wereld steeds een stukje mooier maken. In ieder geval zouden dan alleen nog de mooie verhalen en mooie mensen aandacht krijgen.
Hoe simpel het ook lijkt, mooie verhalen laten zien is verder zoeken dan de verschrikkelijke verhalen die onze aandacht eerst trekken. Want over complimenten schrijven is opbouwender en zal tot meer inspirerende activiteiten leiden dan kritiek leveren.
Verander de wereld begin bij jezelf. Het klinkt zo simpel. En dat is het ook.

Zou dat de nieuwe president van Amerika ook gaan doen?