Even geleden schreef ik over je ‘Tomtom’ instellen als hulpmiddel om je doelen te stellen. Ook ik heb zo’n ‘Tomtom’ ingesteld, maar ga hem toch eens een tussenstation aangeven. Het is een dingetje hoor, want blijf ik – als Steve Jobs – maar doorgaan in mijn onrembare honger naar innovatie, ondernemen, avontuur?
Ga ik door tot het mijn tijd is of sta ik eens stil bij alles wat er al zoal geweest is? Wat ik al zoal beleefd heb.
De afgelopen jaren programmeerde ik mezelf om voor mijn vijftigste klaar te zijn. Tenminste tot mijn 50ste nieuwe dingen bedenken en daarna alleen nog genieten van wat ik zoal gedaan had. Of dat ooit gaat gebeuren: ‘Alleen nog genieten’? Ik denk het niet, want ik kan eigenlijk alleen genieten als ik bezig ben.
Ik hoef de ‘Steve Jobs in mij’ niet wakker te schudden, ik probeer hem juist af en toe tot rust te manen en in slaap te sussen, zodat ik even bij kan komen. Daarom ook dat ik mijn routeplanner bijgesteld heb met een tussenstop. Of mijn bolide zomaar in een versnelling lager gaat, na al die jaren met een hoge versnelling, geen idee. Het lijkt mij dat dit ook een kwestie is van de juiste maximum snelheid aanhouden.
Blijf hongerig. Blijf dwaas.
– Steve Jobs
