Het ‘probleem’ is zelden het echte probleem. Wanneer je blijft denken in gebreken, dan is welzijn in balans geen optie. ‘Wanneer ik gezonder ben, dan.. , ‘Als ik meer geld heb, dan…’ , ‘Als ik meer liefde gehad had…’ ; dan, blijf je focussen op gebreken en saboteer je het systeem. Denk eens na over de volgende vraag: ‘Wat brengt het mij?’. …
Wat is normaal?
Ik liet mijn denken mijn leven overnemen. Ik dacht ook dat iedereen zo’n babbelbox in zijn/haar hoofd heeft. Aangezien ik dat altijd heb gehad, is het ook niet raar dat het als normaal gezien werd. Dus…
Wat brengt het mij? Toen? Vooral zelfmedelijden. Maar ook maakt het dat je je ‘slachtoffer’ mag voelen. Wat dat brengt? Dat je aandacht krijgt. Au! Ja dat was vooral vloeken, toen ik dat las in het boek ‘Je kunt je leven helen’! Ik gooide het boek weg, wat een onzin en zo kon ik nog iets langer ‘slachtoffer’ blijven. Wat je uiteindelijk eenzaam zou kunnen maken, is het niet dat je op tijd toch andere keuzes maakt.
Diep gaan
Dit vertel ik omdat je dan weet dat ik niet altijd zo’n wijsneus geweest ben. Ik heb die fases die jij – of iemand in je omgeving met fm – doorloopt, ook doorgemaakt. Diep, heel diep gegaan, dus je mag gerust nog even boos zijn en ik wil je alleen laten weten, als je zover bent: het kan anders. Je weet niet wat je niet weet.
Als je doet wat je altijd deed, dan blijft het resultaat hetzelfde.
Tip 18: Vraag jezelf eens af: ‘wat brengt het mij?’
Ik weet dat ik me hiermee niet populair maak, maar daarvoor schrijf ik deze blogs niet. Mijn doel is om jou in dankbaarheid voor wat je wel hebt, leer omdenken in wat nog meer kan komen.
