Zwaar allergisch, ik ben echt zwaar allergisch en naast dat ik een gluten- en lactose intolerantie heb, heb ik een allergie die nog bijna erger is. Ik krijg namelijk een acute allergische reactie op ‘negativiteit’. Echt direct reactie. Ik sla dicht, raak geïrriteerd, heb de neiging tot omdraaien en weglopen en – ik schaam me diep – maar zelfs ik, een super vredelievend persoon – krijg agressieve trekjes daarvan. Je hoort dan dat je niet meer naar het nieuws moet kijken; doe ik allang niet meer.
Oké misschien dan heel even ’s morgens, het ochtendnieuws, wat je kan zien als ‘griepspuit’; laten we er wat ziekte inspuiten, misschien dat we er dan toch immuun voor woorden. Dat wel dus. Maar het werkt nog steeds niet, ik raak er niet immuun voor.
Afgelopen week hadden we een spreker uitgenodigd voor de ondernemersvereniging van Nistelrode. Een bijzondere man die anderhalf uur liet verdwijnen in 10 minuten, heel bijzonder.

Zo’n mensen hadden we meer nodig tijdens de winterse dagen…
vooral met regen.

Maar deze man, die begon met vertellen, over ondernemers als ‘varkens en kippen’ en voor we het in de gaten hadden waren we anderhalf uur verder en wisten we weer: Accepteer wat je niet kan veranderen en verander wat je niet kan accepteren. Zoals ik het meestal breng: stop geen energie in die dingen die je niet kan veranderen, maar gebruik die energie voor dingen die je wel kan veranderen. Ook vertelde de groeiarchitect, Roel van de Wiele, op voortreffelijke wijze met zijn Belgische tongval: heb geen spijt van dingen die je hebt gedaan. En die twee wijsheden zitten bij mij zo dicht bij elkaar. Want het enige waar ik spijt van heb, is juist datgene waar ik maar energie in bleef stoppen en waarvan ik wist, dat ga ‘jij’ nooit veranderen.

Wel bijzonder, een zaal met ondernemers, horen allemaal hetzelfde en op een enkele uitzondering na, wisten we allemaal waar hij het over had. Wisten we allemaal dat onze tijd zo kostbaar is en we die niet moeten verdoen. We weten allemaal dat we niet ‘out of the box’ moeten denken, maar die ‘box’ gewoon weg moeten gooien. Maar het feit dat ik er toch een blog over schrijf, zegt genoeg over het feit dat het toch nog altijd een dingetje blijft. We moeten blijvend alert gemaakt worden op deze open deuren.

Dus… de gluten- en lactose intolerantie accepteer ik en daar zal ik geen energie meer in steken. Maar… ik ga er vanuit dat als ik focus op positieve mensen, ik mijn negativiteits-allergie ga verslaan. Goede instelling? Of ‘kop in het zand’ syndroom? Waarschijnlijk worden de negativiteitsgoeroes die er hun missie van maken om anderen mee te trekken, wel zo ziek van mijn positiviteit dat zij juist heel hard en heel ver van mij weg lopen.